Roque Saenz Pena

Ze stolicy prowincji Misiones ruszylismy na zachod w kierunku Andow. Odleglosc do pokonania to ponad 1200 kilometrow wiec postanowilismy podzielic ja na dwa odcinki. Po blisko 6 godzinach jazdy po zupelnych pustkowiach dotarlismy do opuszczonego miasta Saenz Pena. Wjechalismy glowna ulica okolo godziny trzynastej i miasto faktycznie wygladalo jak opuszczone po jakims kataklizmie. Okazalo sie, ze w takim upale wszyscy wola nie wychodzic z klimatyzowanych pomieszczen. Dopiero wieczorem miasto ozylo. Na glownym placu handlarze porozkladali swoje kramy, a sklepy i restauracje zapelnily sie ludzmi. Temperatura spadla ponizej 40 stopni wiec bylo na tyle chlodno, ze dalo sie oddychac.

Z Saenz Pena nastepnego dnia pojechalismy dalej droga, ktora na odcinku okolo 400 kilomertrow miala trzy lekkie zakrety. Wyobrazacie sobie to? 400 km prostej drogi, bez miast, wiosek, stacji benzynowych, niczego. No moze bylo kilka chat drewnianych i chyba dwa posterunki policji i to tyle. No i jeszcze byla pampa. Argentynska pampa. Niska trawiasta, bardzo zielona roslinnosc. Bardzo maly ruch, wiec mozna bez problemu utrzymac srednia predkosc 100km na godzine. W Argentynie takie dystanse to norma. Po poludniu dojechalismy w koncu do Salty. Warto bylo tyle jechac. Miasto, posiadajace wiele kolonialnych budynkow polozone jest na wysokosci 1200 m n.p.m. co sprawia, ze temperatura oscyluje wokol 30 a nie 40 stopni. Wyraznie czuc ulge. Dwa dni wystarczylo na skorzystanie z glownych atrakcji miasta. Jutro ruszamy na poludnie w kierunku Cafayate.